پيدايش جشن مهرگان و انگيزههاي آن
روايت فريدون و ضحاك از افسانههاي كهن هند و ايراني است. اين افراد چهرههايي تاريخي – افسانهيي هستند كه در دوراني كه هند و ايرانيان هنوز مشترك زندگي ميكردند، از آنها با احترام و بزرگداشت و بهصورت شاه پهلوان ياد ميشد.
پس از شهرياري جمشيد، ضحاك بر ايرانزمين دست يافت و سلطنتي هزار ساله را آغاز كرد. دوران او براي ايرانيان، دوران بيداد، ستم و جور بود؛ اما سرانجام از نسل جمشيد، فريدون بر او شوريد از سلطنت بركنارش كرد و در كوه دماوند به بندش كشيد. ايرانيان به شكرانهي اين موهبت و آزادي كه در روز مهر از ماه مهر روي داده بود، جشني بزرگ برگزار كردند و هر سال بهدليل اين اتفاق بزرگ، جشن مهرگان را برپا كردند.
بيروني در دو كتاب خود، اين وجه انتساب را آورده و در كنار اين روايت، انگيزههايي ديگر براي پيدايش اين جشن آمده است؛ اما از جملهي اين روايات به نقل از الباقيه، دليل اينكه ايرانيان روز مهر از مهرماه را گرامي داشتند بهدليل خروج فريدون و شورش او توسط كاوهي آهنگر بر ضحاك است كه فريدون، ضحاك را شكست داد و به بند كشيد. رهبر شورشيان كاوه بود و پادشاههاي ايران، پرچم او را عزيز و محترم ميشمردند و «درفش كاوياني» خوانده شد و به آن ...
متن کامل و ادامه متن فوق در ادامه مطلب...