در روایات زرتشتی چون زند بهمن یسن*، جاماسپنامه، منظومه زراتشت نامه** و
گوشه هایی از نسکهای دیگر زرتشتی چون یشتهای کهن و یک آیه از گاتها، از سه
شخصیت و سه منجی نام برده میشود که پس از زرتشت خواهند آمد، از این سه شخص
بدون شک در اوستای اصیل و دست نخورده زرتشت که بر روی دوازده هزار پوست
گاو نوشته شده بود و در خزانه شاهی نگهداری میشد و به دست اسکندر مقدونی
گجستک در جریان آتش سوزی پارسه، سوخته شد، نام برده شده بوده است که
بخشهایی از آن در اوستای نو منعکس شده و در متون پارسی میانه نیز منعکس
گشته است. آن سه منجی به شرح زیر است:
۱-اولین شخص در زبان اوستایی اخوشیت ارته نام دارد، که در زبان پهلوی اوشیدر بامی نامیده شد.
۲-دومین شخص در زبان اوستایی اخوشیت مانگهه نام دارد، که در زبان پهلوی اوشیدر ماه نامیده شد.
۳-سومین شخص در زبان اوستایی استوتارته نام دارد که اورا غالبا با لقب سوشیانت*** میشناسند.
متن کامل و ادامه متن فوق در ادامه مطلب...